قرار زمزمه هایم

چون لاله به خون خفتی
در اوج تماشایی
گویی سخنی داری
ای خفته به خون دلبند
هردم که شود پر پر
یک غنچه گل دیگر
شرمیست که می ماند
بر چهره ی زشت دهر
این باغ که پر لاله ست
گلگون شده از دردَست
ای غنچه ی نشکفته
آرام بگیر از غم.

#به_قلم_خودم
#علامات_ظهور
#قتل_نفس_زکیه

به دنبال مصداق نیستم اما مگر از کودکان هم بی گناه تر داریم ؟
کودکانی که از نقاط مختلف دنیا بی رحمانه کشته می شوند از سقط جنین گرفته تا کشتار بی رحمانه ی آنها!
و فقط گریه و واشک وتأسف بر حال این دنیا خوردن کار ما شده وتنها جام سفاکان عالم است که از این خون هر روز پر و تازه می گردد.
پایه های زشت تمدن نوین بشری را که با برچسب مدرنیته همراه است هر روز در صفحات تاریخ سیاهش عجایبی از سفاکی ها و سبعیت های دجالان زمان را با تمام زشتی هایش به نمایش می گذارد از زکریای مذبوح وکودکان غزه و کشمیر و میانمار گرفته تا عروسک های لولیتا و کارتون جذاب مینیون ها که به شهادت تاریخ خودشان انتهایش کودکان بی گناه قربانی فرعون های دجال بشری است که وجدان هر انسان از این همه پلیدی در می ماند و در جستجوی یک جواب برای این سوال مهم : اینها این کوکان بی گناه سراسر کره ی زمین، مگر پاک نیستند؟ پس چرا فرج صاحب الأمر را نمی رسانی خدا!
کودکان که گناهی ندارند مسلمان و غیر مسلمان هم ندارد شیعه و سنی هم ندارد چرا عطش سفاکان عالم هر روز ازین جام پر و تازه می گردد وسیری نمی پذیرد؟ دیروز آن کودکان وامروز فرزندان بی گناه غزه…
فَعَلَى الْأَطَائِبِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ وَ إِیَّاهُمْ فَلْیَنْدُبِ النَّادِبُونَ وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتُذْرَفِ [فَلْتَدُرَّ] الدُّمُوعُ وَ لْیَصْرُخِ الصَّارِخُونَ وَ یَضِجُّ [یَضِجَ ] الضَّاجُّونَ وَ یَعِجُّ [یَعِجَ ] الْعَاجُّونَ أَیْنَ الْحَسَنُ أَیْنَ الْحُسَیْنُ أَیْنَ أَبْنَاءُ الْحُسَیْنِ صَالِحٌ بَعْدَ صَالِحٍ وَ صَادِقٌ بَعْدَ صَادِقٍ أَیْنَ السَّبِیلُ بَعْدَ السَّبِیلِ…

#به_قلم_خودم
#غزه
#مظلومیت_حق_خواهی
بعد از شهادت امام حسین علیه السلام گریه بر مظلومیت امام بود که باعث رشد حق خواهی در بین مردم می شد و تشخیص حق از باطل از شور حسینی به شعور حسینی می انجامید، اما سوالی که ذهن هر انسانی را درگیر می کند اینست که آیا هنوز وجدان بشری از پس این همه جنایات هولناک درندگان زمان به این شعور نرسیده که کاری فراتر از گریه و اشک ریختن انجام دهد؟ مثلا از زمان تولدمان و سال ها قبل تر شاهد خون ریزی های سفاکانه ی رژیم اشغالگر قدس از مردم فلسطین بودیم خصوصا در چند سال اخیر درست در بحبوهه ی ماه مبارکرمضان شاهد افزایش این دژخیمی وخونریزی مخصوصا در نوار غزه بوده ایم که تنهاگریه برای مظلومیت کودکان فلسطینی ومردمش بوده که آلام دردهایمان شده اما دقیق که می شوی این سناریوی تراژدی یکنواخت شده و مکرر ! چرا؟جز اینست که پروژه ی عادی سازی وقبح زدایی از این سبعیت ها در حال انجام است و بشر امروز درگیر یک لقمه نان دیگر فکرش و روحش چنان به تسخیر آفات دنیایی در آمده که تنها قطرات اشکش را نثار این قربانیان مظلوم می کند و شاید اندکی بیدارتر شود.
واقعا چه کاری از دست ما به عنوان سربازان کوچک امام زمانی ساخته است؟ آیا امروز هم امام حسین از ما اشک می خواهد؟ واین سوالی است که از پس هر تکرارها چون(فاجعه ی قانا)ذهن هر دردمندی را مانند خوره می خورد وقلبش را درهم می فشرد.
ونیست انسان حق خواهی مگر اینکه از این همه هجمه ی خونخوارانه ی عطش ناپذیر دشمنان مظلومان عالم در عجب نباشد که هر روز بیشتر و بیشتر می شود؛ که چرا هزاران ماه حکومت اموی گرایانه ی دجالان زمان تمام نمی شود و تمام هستی انسان های بی گناه را حریصانه قلع و قمع می کند و می بلعد و بشر امروز تنها در مقابل این جنایات به سکون وگریه بسنده می کند! کاشکی با تمام جرأت فریاد هل من ناصر ینصرنی مهدی فاطمه سلام الله علیها را می شنیدیم و و از خودمان رها می شدیم و تا در دروازه حلت بفنائک صاحب الزمانی نمی رسیدیم آرام نمی گرفتیم.